Conferencia de prensa de presentación do RelatorioA Rede Galega de Defensa da Saúde Pública, conformada polo Foro Galego de Inmigración, Médicos do Mundo, Amnistía Internacional, Plataforma SOS Sanidade Pública e a Asociación Galega de Medicina Familiar, presentou o relatorio Cinco anos de discriminación sanitaria en Galicia. Na conferencia de prensa, celebrada no Concello de Santiago, interviron Miguel Fernández (FGI), Enriqueta Lois (AI), Jesús Sueiro (Agamfec), Manuel Martín (SOS Sanidade) e Inés Fernández de Córdoba (MdM). O relatorio, realizado por Médicos do Mundo Galicia coa colaboración do Concello de Santiago, recompila as 294 vulneracións das que foi testemuña MdM durante os anos 2016 e 2017. Esta cifra é superior á rexistrada en comunidades como Cataluña, con moita máis poboación inmigrante e case iguala á de Madrid. Así, fronte ás 294 vulneracións rexistradas en Galiza para 89.500 persoas migrantes, Cataluña tivo 132 e Madrid 301 para unha poboación de 1.105.000 e 818.000 inmigrantes.
Os casos recollidos falan dunha discriminación constante que sofren as persoas migrantes en Galiza á hora de accederen ao sistema de saúde. As entidades responsabeis do relatorio denuncian que estes casos implican que a información que a poboación ten sobre a sanidade “é falsa”. Por exemplo, ante afirmacións como “a atención sanitaria é gratuíta e universal”, o relatorio recompila vulneracións da accesibilidade por falta de información ou información incorrecta, por discriminación, accesibilidade física ou económica. Da mesma forma, moitas persoas acudiron nos últimos anos a Médicos do Mundo por facturacións sistemáticas no servizo de urxencias e por negárselles a atención continuada despois de abandonaren o hospital.
Representantes dos colectivos que impulsan o documento
O relatorio denuncia que “no caso de Galiza atopamos vulneracións de accesibilidade por mala información, discriminación, accesibilidade física, accesibilidade económica ou acceso á información”. “Podémosche pór osíxeno mais vanche mandar unha factura de 300 euros. Podes ir a Urxencias mais alí tamén che van facturar 300 euros” ou “Vas ter que vir outro día, isto leva moito tempo facelo e tes que deixar que pase a xente que está agardando” son dúas das indicacións que algunhas das persoas denunciantes recibiron de persoal sanitario ou administrativo e que figuran no relatorio.
Cinco anos de discriminación sanitaria en Galicia recolle casos concretos dalgunhas das 107 persoas que buscaron a axuda de Médicos do Mundo e busca desmontar afirmacións como “as persoas migrantes saturan o sistema”, “todos os menores teñen dereito a un pediatra” ou “co Programa de Galego de Saúde aténdese todo o mundo”. Por exemplo, lémbrase que o uso que por termo medio as persoas migrantes realizan do sistema sanitario é moi inferior ao que fan as persoas nacidas no Reino de España e que “o perfil da persoa que realiza turismo sanitario é o de alguén con recursos e cidadanía europea que vén ao Reino de España co fin exclusivo de recibiren tratamento sanitario”.
Dentro das persoas que viron o seu dereito á saúde vulnerado chama a atención o trato aos pacientes con doenzas crónicas. Só no ano 2016 MdM rexistrou 44 casos de persoas con patoloxías crónicas que tiveron problemas á hora de ser atendidas no sistema público de saúde, denuncia a entidade. Médicos do Mundo denuncia que “todo o sistema está deseñado para que, como tivemos que escoitar en moitas reunións ‘no se nos cuelen los crónicos’, independentemente de se estas persoas sofren empeoramento da súa saúde ou perigo de morte”. “Nalgúns casos estas persoas cando se dan achegado a nós ou ao sistema sanitario, a súa doenza xa se desenvolveu de forma mortal”, sinalan. Noutras ocasións, “o medo a non seren atendidas nos prazos prescritos polas necesidades médicas xéralles un estrés que empeora a súa situación de saúde”, engaden. O relatorio tamén subliña a gravidade da situación que sofren “as persoas con doenzas transmisibeis, que continúan a ter dificultades para entrar no programa”.
As entidades que conforman a Rede Galega de Defensa da Saúde Pública salientan que “para poder establecer garantías contra a discriminación nas leis e regulamentos hai que abolir por completo o Real Decreto-lei 16/2012”. E engaden que “recoñecer que a discriminación nos centros sanitarios é un dos principais obstáculos para o logro dos Obxectivos de Desenvolvemento Sustentábel implica traballar de forma coordinada co obxectivo de recoñecer como se dá esta discriminación e poñerlle fin”.
Fonte: Praza Pública
