A maquinaria xudicial comezou a virar para un entramado de organización criminal e terrorismo que lembra o que se viviu hai uns anos no País Vasco. A kale borroka foi relacionada directamente co grupo armado ETA e, portanto, foille aplicada a lei antiterrorista e os seus membros xulgados na Audiencia Nacional. A loita xudicial contra o terrorismo derivou para a ilegalización de partidos. E todo comezou con detencións por actos violentos na rúa.
Como se fose un espello, Tamara Carrasco, membro do CDR detida na pasada terza feira, foi arrestada por terrorismo e rebelión. E acabou na Audiencia Nacional española, onde hai outras persoas imputadas polo referendo e a loita independentista catalá, con a cúpula de Interior e o Major Trapero á cabeza, a quen se procesa por sedición e organización criminal.
A reforma do delito de terrorismo do 2015 choca co Decreto 2017/541 e entra nunha “indeterminación das condutas puníbeis”, salienta Atienza.
“Técnicamente, non sei por que feitos lle aplican” as medidas cautelares que finalmente ditou o xuiz, di Sergi Atienza. Tamara Carrasco non pode sair da súa vila se non pede permiso, non pode sair do territorio español e ten de presentarse cada semana no xulgado. “·Está espantada. Vese nunha situación rocambolesca”, di o avogado.
Atienza quer aplicar unha estratexia técnica, non política. Por iso, Tamara Carrasco non respondeu durante a súa declaración perante o xuiz e o procurador, só contestou o seu avogado para acreditar o arraigamento e eludir a prisión provisoria que demandaba insistentemente a procuradoría.
O seu avogado cre que o levantamento das portaxes “non eran nin desordes”, e niso baseará a súa defensa. Ten previsto recorrer as medidas cautelares e traballar para que o caso sexa arquivado.
Mais fontes xudiciais e o mesmo criterio do CDR, que onte emitiu un comunicado, temen que o caso de Tamara Carrasco sexa só un primeiro paso. Un primeiro paso, de entrada, para atemorizar a populalción e despois para manter un delito de terrorismo dentro da cosa do referendo e ligalo coas causas de sedición que hai na Audiencia Nacional.
Talvez por iso o caso de Tamara Carrasco sexa moi importante, Máis do que parece. Os CDR están marcados como obxectivo e van acotando o terreo.
Atienza di que non sabe “por que foron por ela”, mais intúe que podería non ser a aúnica.
Porque, de momento, é a primeira e única detida pola Audiencia Nacional, que ainda que por agora non fala abertamente de terrorismo, mantén a casua a que debería renunciar se só se acaba por instruir o caso por desordes públicas, xa que estes xulgados non son competentes.
Carrasco é a única porque o outro mozo que tiñan que deter non apareceu e ninguén sabe onde está. Non transcendeu o nome nin a policía emitiu unha orde de detención coa súa fotografía. Ningúen sabe nada del e algunhas fontes apuntan a posibilidade de que fose un confidente.
Fonte: El Nacional