30/10/2020
Unha vez comprobado que o desembarco de tropas rusas en Catalunya non é máis do que unha delirante formulación que serviu para sustentar unha investigación policial de máis de tres anos e unha serie de resolucións xudiciais enervadoras de dereitos fundamentais, que pasarán aos anais dos disparates xudiciais, poderemos ver que, no fondo, o real e grave, do que temos que ter coidado é da xeneralizada represión de todo aquilo que fai e di o independentismo.
28/10/2020
Canto máis se abaixe o independentismo, máis pancadas há de recibir e as detencións de hoxe demostran que non hai ninguén que poida ficar á marxe. En outubro de 2017 España asumiu, por primeira vez na historia, que todo o que acontece na Catalunya é xa un confronto de carácter nacional, entre unha nación e outra nación, non o debate interno sobre poder rexional que sempre fora.
28/10/2020
A sentenza absolutoria do caso Trapero é tan firme como reveladora. Eran tres na mesa, mais a terceira maxistrada, Concepción Espejel, emitiu un voto particular. Espejel non colleu por sorpresa ninguén, xa que son dabondo coñecidos o seu percorrido e a estreita relación que mantén cos corpos policiais españois: está casada cun coronel da Garda Civil e foi condecorada por ese mesmo corpo. Cando acabará ese feo e sospeitoso costume de a Policía conceder medallas a maxistrados?
27/10/2020
Por anos, o nome SARS pairou sobre a Nigéria como um nevoeiro pútrido. O SARS, que significa Esquadrão Especial Anti-Roubo, era para ser a unidade de polícia de elite nigeriana dedicada a combater o crime, mas era na realidade um esquadrão do terror lucrativo isento de responsabilidade. O SARS era aleatório, vicioso, e vilmente extorsivo. Oficiais do SARS faziam batidas em bares ou paravam ônibus nas estradas e prendiam arbitrariamente homens jovens por crimes como usar dreadlocks, ter tatuagens, ter um bom celular ou laptop, dirigir um bom carro. Então eles exigiam grandes quantidades de dinheiro como “fiança”
20/10/2020
A única causa da creación da AN foi a de xulgar o terrorismo de ETA. Mais nas democracias liberais todos os delitos deben ser xulgados polos mesmos xuíces: os que nos pertencen, os predeterminados pola lei, como ordena o artigo 24 da Constitución do Estado. O erro conceptual de base foi considerar os xuíces de Lleida, Barcelona, Iruña, Donosti, Ourense, València ou A Coruña como xuíces de segunda, persoas que non eran capaces de tratar casos penais importantes.
18/10/2020
Mañá (19 de outubro) comeza na Audiencia Nacional un dos rodeos aos que o Reino de España nos acostuma: desta volta axuizamento de 12 cidadás galegas a 600 quilómetros dos seus fogares, no que un Tribunal herdeiro no fondo, pero tamén na forma, do franquista Tribunal de Orde Pública (T.O.P) determinará se os actos de arroupo a quen tivo o infortunio de caer na tupida arañeira da lexislación penal e penitenciaria antiterrorista son, de seu, nada menos, que auténticos actos de subversión terrorista.
