Segundo a denuncia do colectivo C.A.M.P.A. todo comezou cando un dos presos -M.E.S.- denunciou que o suposto suicidio doutro interno fora debido a ter sido vítima dos constantes malos tratos, ameazas e coaccións a que o sometían diversos funcionarios do penal. A denuncia custoulle unha malleira da que M.E.S. tardou semanas en recuperarse e que foi por súa vez denunciada por outro preso -F.M.T.-, que é agora obxecto de terribeis abusos.
F.M.T., preso no módulo de isolamento de Zuera, publicou no ano pasado por estas datas unha carta en que narraba a brutal malleira de que fora vítima M.E.S. de que el, xunto con outros presos, fora testemuña.
Naquela altura, M.E.S estaba preso en Zuera e denunciara o suposto suicidio dun rapaz a quen varios funcionarios provocaran durante días con golpes, ameazas e presións. Unha situación en extremo difícil que o levou afinal a tirar a vida. M.E.S. tardou semanas en recuperarse da brutal malleira que recibiu. Os funcionarios chegaron mesmo a porlle unha corda no pescozo convidándoo a ‘suicidarse’. Finalmente M.E.S. foi transferido a outro cárcere, práctica moi habitual cando se producen incidentes de importancia.
Despois foi a vez de F.M.T., a quen os funcionarios non deixaron en paz desde o momento en que denunciou a agresión a M.E.S. A garda que participou na malleira mantén desde entón unha actitude arrogante e F.M.T. é obxecto de constantes ameazas, insultos e coaccións, desaparece a súa roupa e el está sendo conducido ao desespero e a loucura.
No pasado día 11 de xuño, coa escusa de uns presos estaren a facer ruído e a tocar o timbre na galería de isolamento do cárcere, catro ou cinco funcionarios, xunto co Xefe de Servizos e armados con cascos, porras e coletes, presentáronse na súa cela entre as 22 e 23 horas. Pedíronlle sacar as mans polo ‘cangrexo’, alxemárono e conducírono polo corredor da galería D á zona libre de cámaras de vixilancia. Metéronlle unha rasteira que o fixo caer ao chan e comezaron a darlle pancadas na cabeza e nas costelas en canto lle pisaban as pernas. Un, de cabelo longo, deulle porrazos en pernas e glúteos até o Xefe ordenar parar. Non o levaron ao médico até o día seguinte, alegando que pola noite non hai persoal sanitario. Pasou a noite nunha cela da galería A, sen mantas e coa luz acesa permanentemente e nun estado de impotencia e raiba tal que o levou a arrancar a duche e facerse cortes nos brazos. O médico non estendeu parte de lesións. A súa avogada presentou denuncia en que solicita ao centro as gravacións das cámaras, o parte de lesións, que sexa recoñecido polo forense e que sexan apuradas as responsabilidades dos carcereiros e Xefe de Servizos de garda nesa noite.
