Así o explicou nunha resposta escrita ao senador Jon Iñarritu (EH Bildu), após cuestionar este os motivos polos que o Ministerio permitiu a unha asociación de “valores franquistas” ocupar sen custo dependencias oficiais das Forzas Armadas. O senador vasco tamén preguntou ao departamento que dirixe María Dolores de Cospedal que gasto que supuxeron para as arcas públicas os servizos ofrecidos gratis a ÁMEA e se a asociación recibiu subvencións pola publicación da súa revista Militares, onde divulga a súa ideoloxía ultra e que se reparte gratuitamente en moitas unidades militares. O Ministerio evitou responder a estas preguntas.
En Militares son frecuentes os louvores ao ditador, a crítica á Lei de Memoria Histórica ou o machismo. No número correspondente ao mes de decembro, sen ir máis lonxe, atacan a ex comandante Zaida Canteira, responsabilizándoa de ter sufrido abuso sexual e o posterior acoso laboral após denunciar os feitos, declarándoa incapaz de ser ministra de Defensa (“quen non soubo facer fronte a unha agresión machista como pode ser responsábel de grandes decisións deste Departamento”).
Tamén se critica ao Estado das Autonomías (unha “parcelación de España en 17 virreinatos” que “non trouxo a España máis que división, enfrontamentos, corrupción e enormes gastos”) ou se publica unha crónica sobre a viaxe do Foro de Amigos da División Azul a Rusia para encontrar os restos dos voluntarios fascistas que loitaron xunto á Alemaña nazi.
Franquismo editado desde instalacións oficiais
A edición de Militares é levada a cabo desde o espazo cedido polo Ministerio de Defensa, situado no Acuartelamento San Nicolás do Exército de Terra, na rúa homónima de Madrid. Todo iso a pesar de a concesión demanial que autorizaba a ÁMEA a facer uso deste edificio oficial ter caducado en novembro.
Fontes de Defensa explican que a concesión desta axuda (que o Ministerio tratou de ocultar nunha resposta escrita ao grupo Unidos Podemos no Congreso, tendo que recoñecer posteriormente que mentira en sede parlamentar após unha información do xornal Público) non foi renovada, xa que o órgano encargado diso “aínda non se reuniu”. Mentres, ÁMEA continúa ocupando o espazo e utilizándoo para editar a súa publicación ultra: no número de decembro ainda aparece o Acuartelamento San Nicolás como sede da asociación e dirección da revista.
O uso deste tipo de dependencia está vetado para o resto de asociacións, a única figura disponíbel para que os militares defendan os seus dereitos laborais colectivamente. Isto débese a que teñen prohibido que as súas sedes estean en edificios de “a forza” ou de “apoio á forza” para evitar o seu contacto directo a tropa, tendo que ocupar espazos fóra das unidades e cuarteis como as subdelegacións de Defensa. O Ministerio permite a AME, cuxos membros son altos mandos retirados na súa inmensa maioría, saltar esta restrición.
Participación en órgaos oficiais
O Ministerio de Defensa asegura na súa resposta ao senador Iñarritu que a AME xa non participa no Consello de Persoal das Forzas Armadas (Coperfas), o órgao oficial onde os representantes das asociacións militares se reúnen cos altos mandos encarregados da dirección de persoal. Apesar diso, ÁMEA continúa aparecendo na web oficial do organismo como representante dos militares retirados e o seu presidente manifesta no último número de Militares que a súa asociación “se preocupa de remitir propostas e expor as inquietudes dos seus socios ante o Coperfas” para que, “a seguir o seu exame e debate, sexan elevadas aos diversos departamentos para a súa posta en práctica”.
Membros do resto de asociacións presentes no Coperfas explican que os membros de ÁMEA “non cren no asociacionismo, atácano porque é practicamente a única barreira ante o ordeno e mando”. Segundo o resto de asociacións, ÁMEA dedicouse a tentar boicotar o seu traballo cando estivo presente nas reunións do Coperfas. O seu presidente non o nega no último número de Militares: na súa “carta do director” califica o resto de asociacións de “parasindicais” (os sindicatos están prohibidos nas Forzas Armadas) e defende o ordeno e mando como algo “natural”.
Fonte: Público
