Preséntase por segunda vez para ocupar unha vaga do Tribunal Supremo e reclama respecto ao pluralismo. Mais a maioría conservadora do órgao constitucional ten outros candidatos, como Concepción Espejel, presidenta da Sala do Penal da Audiencia Nacional.
“Cal é o problema?” Cunha vasta cultura, unha longa traxectoria como maxistrado do Penal e numerosas publicacións, o xuíz Ramón Sáez Valcárcel continúa sen ser nomeado maxistrado do Tribunal Supremo. Por iso é polo que nesta segunda ocasión que se presenta a unha vaga do alto tribunal formula esta pregunta aos vogais do Consello Xeral do Poder Xudiciario. Non houbo resposta.
Ramón Sáez (Madrid, 1957) reclamou “respecto á pluralidade” na súa comparecencia perante a Comisión Permanente do CGPJ, que é a que selecciona as ternas -tres candidatos por vaga- para que sexa o Pleno do órgao constitucional o que seleccione definitivamente os maxistrados do Tribunal Supremo que ocuparán cada unha das vagas.
Este maxistrado da Sala do Penal da Audiencia Nacional é un ‘enfant terribel’ da esquerda xudicial e non parte como favorito da maioría conservadora que dirixe o CGPJ para unha vaga do Tribunal Supremo.
O maxistrado explicou na súa comparecencia a súa traxectoria e os seus proxectos, como a mediación penal coas vítimas de accións violentas: unha das súas maiores experiencias nos tribunais, onde “non sabemos tratar con elas”.
Defende inserir a mediación dentro do proceso penal. Explicou aos vogais que as vítimas son “portadores dunha dor”, que leva moitas veces consigo “fantasmas da intrusión” que sufriron e cunha inquietude que o proceso penal non sabe tratar ben, en canto a mediación é unha xustiza restaurativa onde viu que se disolven os medos.
Vogal do CGPJ entre 1996 e 2001 a proposta de Esquerda Unida, foi número un da súa especialidade, por cima doutros maxistrados do Supremo. Sáez dedicou moitos anos a investigar sobre o dereito procesual penal, os dereitos humanos, a xustiza universal e os crimes internacionais, os dereitos dos estranxeiros e das vítimas, a xustiza restaurativa e a mediación.
Ramón Sáez foi o autor da sentenza da Audiencia Nacional que absolveu os condenados do bloqueo ao Parlament catalán de 2011 e será o relator da sentenza no xulgamento ao ex comandante dos Mossos Josep Lluís Trapero pola súa actuación no referendo do 1-O prohibido polo Constitucional.
Sáez escribiu numerosos artigos sobre cuestións relacionadas coa memoria histórica e defendeu a nulidade das sentenzas dos tribunais franquistas e a aplicación da legalidade internacional aos crimes da ditadura.
O CGPJ en funcións desde hai un ano nomeou ou vai nomear 18 maxistrados do Tribunal Supremo apesar da súa situación de interinidade. Entre elas, tres vagas da Sala do Penal que son ás que se presentou Sáez.
O presidente interino, Carlos Lesmes, quere elevar ao Supremo Concepción Espejel, maxistrada con moita menor traxectoria que Ramón Sáez e recusada no caso Gürtel por afectar a súa aparencia de imparcialidade debido á súa relación co PP.
A estas vagas preséntanse 28 candidatos. Para conseguir Espejel, Lesmes pactaría cun sector da minoría progresista o nomeamento para o Supremo de Javier Hernández, presidente da Audiencia de Tarragona (en funcións) ou ben de José da Mata, instrutor na Audiencia Nacional do caso Pujol ou o 3% de Catalunya. A outra vaga sería ocupada por un presidente de tribunal superior de xustiza: o de Andalucía, Lorenzo do Río, ou ben o de Catalunya, José María Barrientos.
O CGPJ interino nomeou tamén 28 altos cargos da xustiza que estarán no posto no próximos cinco anos, cando é unha competencia que correspondería ao próximo Consello, pendente de ser nomeado desde hai máis dun ano polas Cortes Xerais. Entre eles están os presidentes de TSJ, das audiencias provinciais e os presidentes de salas.
Julia Pérez
