Había unha opción, que a fiscalía belga, en representación da parte española, espremeu até o último momento e saíulle ben. Esta vía está contemplada no delito que causou máis balbordo mediático, tamén na opinión pública belga, o de inxurias á coroa. 

 

 

Josep Casulleras Nualart

Cando o 28 de decembro do ano pasado o Tribunal de Apelación de Gante desestimou todas as causas de extradición contra Valtònyc esgrimidas pola Audiencia española na euroorde enviada hai máis de tres anos á xustiza belga, todos cantaron a vitoria. Desde os avogados até Josep Miquel Arenas, pasando polos medios que temos estado a analizar os feitos. Porque a sentenza daquel tribunal fora moi contundente, e fundamentara o rexeitamento dos principais delitos polos que condenaron o rapeiro -enaltecemento do terrorismo e insultos á coroa- en senllas sentenzas do Tribunal de Xustiza da UE e do Tribunal Constitucional. de Bélxica. E porque o Tribunal de Casación poucas veces, en última instancia, revoga sentenzas coma esta, se non é por vicios de forma ou de procedemento. Pero había unha vía que a fiscalía belga, actuando en representación da parte española, quixo espremer ata o último momento, e saíulle ben, como se pode comprobar  na sentenza do Tribunal de Casación, que ordenou que se repita o xuízo de extradición.

Esta vía está contemplada no delito que causou máis balbordo mediático, tamén na opinión pública belga, o de inxurias á coroa. Porque a batalla xudicial de Valtònyc contra a solicitude de extradición levou a unha sentenza histórica en Bélxica: obrigou o Tribunal Constitucional a declarar que unha lei arcaica de 1847, vixente ata outubro e que protexía o rei dos insultos, era contraria aos dereitos fundamentais. E que se anulase. Isto permitiu a Audiencia de Gante desestimar a eurodemanda por insultos á coroa, pois para executala, o delito polo que se reclama unha persoa tamén debe ser delito no país que ten que decidir a extradición. Se os insultos ao rei se destipificasen en Bélxica, xa non poderían ser motivo de extradición.

Mais a fiscalía atopou a forma de presentar un recurso contra a sentenza da Corte de Apelación. O mero feito de presentalo xa sorprendeu a defensa de Valtònyc, tendo en conta precedentes como o de hai un ano, cando se negara a facer o propio coa sentenza de denegación da extradición do conselleiro Lluís Puig á xustiza española. Os fiscais belgas argumentaron que tanto o delito de inxurias á coroa como o de enaltecemento do terrorismo non foran examinados polo tribunal de apelación. Código penal belga.

Segundo a Fiscalía, no caso das inxurias á coroa, o tribunal debería ter analizado se, unha vez que dispuña da sentenza do Tribunal Constitucional que anula a lei de inxurias ao rei, existía algún outro artigo do código penal onde encaixase o delito atribuído a Valtònyc, que comprobase todas as posibilidades dunha dupla tipificación co código penal español. “Non examinou se este delito era punible como difamación e inxuria a unha persoa física, tal e como prevé o artigo 448 do Código Penal. Ademais dos insultos á coroa española, os ministros e deputados tamén foron calumniados e insultados, polo que os feitos tamén se poden cualificar de vulneracións do artigo 275 do código penal”, indicou a Fiscalía.

Estes artigos sancionan as inxurias a cargos públicos, autoridades, funcionarios e o atentado contra o dereito á honra, que serán os tipos delituosos que examinará o tribunal de apelación na repetición do xuízo.

O Tribunal de Casación deulle a razón. Non porque pense que estes delitos encaixen na condena de Valtònyc por insultar a coroa, mais porque considera que o Tribunal de Apelación debería telo verificado e argumentado na súa sentenza. “Por iso, o motivo [exposto pola Fiscalía] está fundado”, sentenciou o Tribunal de Casación.

Nin exaltación do terrorismo nin ameazas

Agora, esta última sentenza permite descartar definitivamente que Valtònyc sexa extraditado a España nin por enaltecemento do terrorismo nin por ameazas, os outros dous delitos polos que foi condenado. O Tribunal de Casación considera fundada a sentenza en apelación que denega a súa extradición. É importante que así se confirme, sobre todo no caso da exaltación do terrorismo, porque supón penas de prisión máis altas.

A Fiscalía tamén tentou revogar a negativa a extraditalo por exaltación do terrorismo, pero non o logrou. Esgrimía un argumento semellante ao do caso das inxurias. Consideraba que, segundo a documentación achegada pola Audiencia española, Valtònyc non só eloxiaba o terrorismo senón que incitaba a cometelo. E de ser así, o código penal belga prevé nos artigos 140 e 140, tras unha reforma anterior á euroorde contra Valtònyc, prisión para quen incite a cometer actos terroristas. “A sentenza non examina se este delito pode ser sancionado pola lei belga en virtude desta disposición”, afirma a fiscalía.

Pero o Tribunal de Casación descártao; di que a exaltación do terrorismo non é punible na lexislación belga, porque segundo o artigo 140 do Código Penal só podería ser sancionable se houbese intención e risco real de cometer un atentado. E este non é o caso da condena contra Valtònyc.

Despois de case catro anos de periplo xudicial en Bélxica, Valtònyc ten medio camiño andado malia que, con todo, non puidese aínda cantar vitoria definitivamente. Telo tan preto deixa un sabor amargo. A Audiencia terá que repetir o xuízo de extradición polo delito de inxurias á coroa. Hai argumentos para que o cantante sexa optimista, porque a primeira aproximación e resolución ditada polo xulgado xa foi desestimatoria, e porque o Tribunal de Casación pide que se teña en conta o que dicía o Constitucional sobre os insultos á coroa: que entran en colisión co Convenio Europeo de Dereitos Humanos e a protección da liberdade de expresión. Mais o camiño alóngase para Valtònyc, unha vez máis.

Fonte: VilaWeb