A sala do contencioso-administrativo do TSJ considera que o Goberno rexional debe afrontar a cantidade 135.721 euros dos exercicios 2014 e 2015.
Máis unha vez a Xunta de Castilla y León e o Estado víronse cara a cara nos xulgados para dirimir que organismo público debe facerse cargo das facturas libradas polo Sacyl en concepto de asistencia sanitaria ás persoas internas do centro penitenciario da Moraleja de Dueñas, e por terceira vez a sala do contencioso-administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Castilla e León ditaminou que debe ser o Goberno rexional, posto que teñen asumidas as competencias sanitarias.
O caso é que por terceira vez o alto tribunal da rexión tivo que resolver un asunto que parece que a algunha das partes non lle quedou claro.
O TSJCyL, nesta última ocasión, desestimou o recurso de apelación presentado pola administración rexional contra a sentenza de instancia ditada polo xulgado do contencioso de Palencia, que validou a impugnación da Administración da Estado Xerencia de Asistencia de trescentas noventa e nove (399) facturas correspondentes a outras tantas liquidacións xiradas polo Sacyl ao Centro Penitenciario de la Moraleja de Dueñas, por 135.721,13 euros, e emitidas en concepto de asistencia sanitaria prestada aos internos durante os anos 2014 e 2015.
Como se comentou, a cuestión que se suscita no presente procedemento é se as despesas ocasionadas a consecuencia da asistencia sanitaria prestada polo Servizo de Saúde de Castilla y León deben correr a cargo da administración prestadora do servizo ou da Administración do Estado dado o peculiar réxime xurídico da asistencia sanitaria dos referidos internos.
A cuestión xa foi exposta e resolvida pola sentenza da sala de 5 de abril de 2017 e pola sentenza da Sala de 18 de outubro de 2017.
A sala do alto tribunal da rexión explica que a administración demandante «debe promover un novo convenio de colaboración onde se prevexa a asunción proporcional de despesas ou as distincións pretendidas entre os internos e que esta interpretación sexa aceptada dentro da marxe da autonomía da vontade pola CCAA que asine con ela devandito convenio, mais non pode ser suprida esta inactividade acudindo á vía xudicial para que sexa esta a que supra a omisión da promoción de actividade tendente a lograr convenios de colaboración, e a tal fin, pretendendo que o órgano xudicial secunde unha reinterpretación da norma, con consecuencias de mudanbza no sistema de financiamento con respecto ao que, sen ningún tipo de mentira ou obxección, viña aceptando a parte actora durante anos».
ARGUMENTO. O alto tribunal da rexión considera que aínda que o Estado debe velar pola correcta prestación sanitaria que por lei corresponde aos internos, o Goberno rexional ten a obrigación de afrontar a asunción da competencia en materia de sanidade e da universalización da asistencia sanitaria, cuxa prestación lle corresponde no lugar que resida o asegurado, neste caso en Dueñas.
No entanto, a sala do contencioso do Tribunal Superior de Xustiza de Castilla y León si pon de relevo que no cadro normativo actual no que rexe a coordinación entre ambas as administracións implicadas, «o seu é a celebración dun convenio que regule esa situación de igual forma que se efectuou noutras comunidades autónomas».
Este argumento xa saíu á palestra en outubro de 2017 despois de que primeiro o xulgado do contencioso- administrativo de Palencia e o TSJCyL en apelación despois tivesen que dilucidar un litixio por unha factura emitida polo Sacyl de 188,22 euros correspondente aos gastos derivados da atención sanitaria aos internos do centro penal da Moraleja de Donas durante o ano 2015.
O alto tribunal da rexión xa incluía entón, como agora, na súa sentenza que a administración penal «terá que pagar a asistencia sanitaria que preste aos internos con medios propios ou alleos, neste último suposto, como terceiro obrigado ao pago, cando aqueles non teñan a condición de asegurados/beneficiarios/afiliados á Seguridade Social, pero non cando ostenten esa condición e sexan atendidos en centros hospitalarios integrados no Sistema Nacional de Saúde».
O convenio de 1995 séguese aplicando a falta dun novo
Segundo establece a resolución xudicial non pode obviarse o dato máis relevante, e é que é sobre a base da formalización dos correspondentes convenios de colaboración entre administración penal e a sanitaria, que non pode interpretarse illado do propio convenio de colaboración que lle de efectividade, e que como se indicou, non hai máis que o vixente do ano 1995, que é ao que hai que remitirse, en cando prevé a distribución do financiamento, e as regras aplicables, sendo así que é o que se veu aplicando até a data, na que a administración do Estado decidiu efectuar unha nova interpretación deste precepto a fin de que recaia sobre as comunidades autónomas o financiamento do que viña sendo asumida por ela, en relación cos internos que teñan a condición de asegurado aos efectos de recibir a prestación sanitaria con cargo aos fondos públicos.
Alberto Abascal
